To były igrzyska dojrzałego zawodnika. Rafał Czuper przywiózł do Polski, do Raczek złoty medal

Dwa dni wcześniej niż planował – w piątek wieczorem, wrócił z Paryża do Polski, do swoich rodzinnych Raczek, medalista paralimpijski Rafał Czuper. Do kraju powrócił ze złotym medalem.

W Raczkach rodzina i najbliżsi przywitali go gromkimi brawami i fajerwerkami.

- Tak, było głośno, mój pies się bardzo wystraszył – mówi złoty medalista. – W Warszawie również bardzo fajnie nas powitano. Było wielu kibiców, dziennikarze. To było bardzo miłe – mówi.

Rafał Czuper w czwartek podczas Igrzysk Paralimijskich w Paryżu zdobył złoty medal w tenisie stołowym w kategorii MS2. W finale zwyciężył Czecha Jiriego Suchanka 3:1 (11:6, 8:11, 11:8, 11:6).

Wcześniej pokonał Soo Yong Cha 3:1 (3:11, 14:12, 11:8, 13:11), w ćwierćfinale okazał się lepszy od Włocha Federico Crosary 3:1 (11:6, 12:14, 11:3, 11:4), a w 1/8 finału wygrał z Francuzem Julienem Michaud 3:0 (11:5, 11:8, 11:7).

- Po pokonaniu Juliena Michauda, gdy wiedziałem już, że zagram z Suchankiem, byłem pozytywnie nastawiony, byłem spokojny. Z Suchankiem wygrywałem wcześniej wiele razy na innych turniejach. On był w ogóle zdziwiony, zadowolony, że zaszedł tak daleko, do samego finału. Dla niego był to sukces. Mecz z Francuzem był nieco trudniejszy. Grał u siebie, miał duży doping, ale ja lubię grać wbrew kibicom, to mnie dodatkowo motywuje – mówi R. Czuper.

Jak podkreśla, zawsze gra o każdą piłkę, o każdy set.

Igrzyska nie zaczęły się dla R. Czupra najlepiej, bo w ćwierćfinale Rafał Czuper i Tomasz Jakimczuk przegrali z francuskim duetem Julien Michaud i Fabien Lamirault 2:3 (3:11, 11:7, 12:14, 11:7, 9:11) i odpadli z turnieju gry podwójnej.

- Mój partner nie udźwignął tego psychicznie. Głowa mu nie dała. Momentami miałem wrażeniem, że przy stole gra nas trzech. Dla mnie były to już trzecie igrzyska, igrzyska dojrzałego zawodnika. Nauczyłem się nad wieloma rzeczami panować, mieć głowę na odpowiednim miejscu – podkreśla mistrz paralimpijski.

Jak mówi, moment dekoracji jest czymś absolutnie wyjątkowym.

- Założyłem sobie, że nie wzruszę się przy Hymnie, że będę się trzymał, a oni niepotrzebnie zagrali jeszcze jedną zwrotkę – żartuje - No, popłynęła łza.

Podczas wcześniejszych igrzysk R. Czuper dwukrotnie zdobywał srebro. To jego pierwszy złoty medal.

- Jeśli chodzi o organizację igrzysk, Paryż jest jak dotąd bezkonkurencyjny. Tysiące kibiców na każdej dyscyplinie, pełne trybuny, już od dawna nie można było kupić biletów. Wspaniały doping, wspaniała atmosfera w mieście, wyjątkowa oprawa. Paryż żyje tymi igrzyskami. Warunki hotelowe mogłyby być lepsze, bo w pokojach przy takich temperaturach na zewnątrz nie było klimatyzacji i jedzenie pozostawiało wiele do życzenia, ale sami Francuzi bardzo przyjaźni i gościnni – opowiada R. Czuper.

Jak mówi mistrz, przez najbliższe dni nie zamierza nawet dotykać paletki.

- Teraz jest czas dla żony, dla rodziny. Za miesiąc muszę jechać na turniej do Buenos Aires, bo zostałem wcześniej zgłoszony, ale ogólnie – będę teraz odpoczywał – podkreśla.

(just); fot. Polski Komitet Paralimpijski