Wścieklizna to jedna z najstarszych i najbardziej niebezpiecznych chorób odzwierzęcych, na którą nie ma skutecznego lekarstwa: Człowiek umiera w ciągu tygodnia od wystąpienia objawów chorobowych. Jedynym ratunkiem, jeżeli występuje podejrzenie zarażenia wirusem, jest natychmiastowe podanie surowicy, a następnie wykonanie serii szczepień.
- ChorobÄ™ wywoÅ‚uje RNA-wirus, który jest przykÅ‚adem wirusa neurotropowego, tzn. szerzÄ…cego siÄ™ i namnażajÄ…cego w ukÅ‚adzie nerwowym. Rezerwuarem zarazka sÄ… zwierzÄ™ta dzikie wolno żyjÄ…ce gÅ‚ównie: lisy, wiewiórki, jeże, nietoperze, sarny lub udomowione, przypadkowo zarażone wÅ›ciekliznÄ… (np. krowy, psy, koty). Warto dodać, że drobne gryzonie nie odgrywajÄ… roli w przenoszeniu wÅ›cieklizny na czÅ‚owieka i w zwiÄ…zku z tym pokÄ…sanie przez mysz, szczura, czy chomika nie stanowi wskazaÅ„ do szczepieÅ„ przeciw wÅ›ciekliźnie – tÅ‚umaczy lek. med. Mariola Malicka – internista z Centrum Medycznego Damiana
Jak dochodzi do zakażenia?
Wirus wÅ›cieklizny jest obecny w Å›linie zakażonych zwierzÄ…t, dlatego do zakażenia może dojść nie tylko podczas pogryzienia, ale również niewinnego polizania uszkodzonego fragmentu skóry ze Å›wieżą ranÄ…, zadrapaniem czy otarciem naskórka. Równie Å‚atwo zarazić siÄ™poprzez zanieczyszczenie spojówek przez Å›linÄ™ zakażonego zwierzÄ™cia. Przypadek brazylijskich grotoÅ‚azów pokazaÅ‚, że również wdychanie oparów z odchodów zakażonych nietoperzy, może prowadzić do choroby. Po zakażeniu, wirus rozpoczyna okres wylÄ™gania, trwajÄ…cy od 20 do 90 dni. Jest to bardzo ważny okres, do pojawienia siÄ™ objawów - chorobÄ™ można zatrzymać za pomocÄ… podania szczepionki.
Ludwik Pasteur, wynalazca szczepionki przeciw wÅ›ciekliźnie, porównaÅ‚ ten proces do wyÅ›cigu: "Po drodze do miasta zwanego Mózg jedzie wóz z infekcjÄ… wÅ›cieklizny. JeÅ›li dojedzie, czÅ‚owiek umrze. Można tylko posÅ‚ać za wozem z infekcjÄ… jakiÅ› szybszy wóz ratunkowy, który wyprzedzi tamten i zatrzyma siÄ™ w poprzek drogi". Tym wozem ratunkowym oczywiÅ›cie jest szczepionka przeciw wÅ›ciekliźnie, którÄ… należy podać w odpowiednim czasie. Najlepiej natychmiast po ukÄ…szeniu, przed pojawieniem siÄ™ pierwszych objawów. W pierwszym etapie do zÅ‚udzenia przypominajÄ… one grypÄ™: zakażeniu towarzyszy gorÄ…czka, potliwość, uczucie przemÄ™czenia, różni je jedynie zaburzenie czucia w miejscu ukÄ…szenia (ból i przeczulica tkanek, a także uczucie mrowienia, pieczenia lub drÄ™twienia).
- Wraz z rozwojem choroby pacjent czuje siÄ™ coraz gorzej, , wystÄ™puje pobudzenie psychoruchowe, omamy wzrokowe i sÅ‚uchowe, ogromna wrażliwość na dźwiÄ™k i Å›wiatÅ‚o, przeczulica skóry, wzrasta temperatura ciaÅ‚a, pojawia siÄ™ Å‚zawienie i Å›linotok. Wreszcie wystÄ™puje najbardziej charakterystyczna cecha wÅ›cieklizny – wodowstrÄ™t. ZwiÄ…zany z bardzo bolesnymi skurczami mięśni jamy ustnej, gardÅ‚a i krtani. WystÄ™pujÄ… one poczÄ…tkowo tylko przy piciu, nastÄ™pnie na sam widok wody. MogÄ… również wystÄ…pić skurcze mięśni oddechowych, drżenia i drgawki. Oddech staje siÄ™ mÄ™czÄ…cy, pojawia siÄ™ sinica twarzy. WiÄ™kszość ludzi umiera już w okresie pobudzenia, z reguÅ‚y w czasie napadu drgawek. U niektórych osób po okresie pobudzenia wystÄ™puje okres porażeÅ„ wiotkich i Å›piÄ…czka– wyjÅ›nia lek. med. Mariola Malicka
W ciÄ…gu tygodnia od wystÄ…pienia objawów pacjent umiera.
Lepiej zapobiegać niż leczyć
Co można zrobić, żeby zmniejszyć prawdopodobieÅ„stwo zarażenia chorobÄ…? Najlepiej unikać kontaktu ze zwierzÄ™tami, które nie sÄ… pod opiekÄ… i kontrolÄ… weterynaryjnÄ…. Tym bardziej, że niektóre zakażone zwierzÄ™ta zachowujÄ… siÄ™ bardzo przyjaźnie, spokojnie i odważnie podchodzÄ… do ludzi. W przypadku nawet niewinnie wyglÄ…dajÄ…cego kontaktu ze Å›linÄ… dzikich zwierzÄ…t, warto udać siÄ™ na konsultacjÄ™ do lekarza. Warto zachować odpowiednie Å›rodki ostrożnoÅ›ci, a najlepiej w ogóle nie dotykać rannych i martwych zwierzÄ…t, szczególnie nietoperzy. W przypadku pogryzienia bÄ…dź pokÄ…sania przez zwierzÄ™ta domowe, należy sprawdzić datÄ™ ostatniego szczepienia przeciw wÅ›ciekliźnie. JeÅ›li zwierzÄ™ byÅ‚o systematycznie szczepione to lekarz najprawdopodobniej nie poda szczepieÅ„.
Gdy mogło dojść do zakażenia?
PowstaÅ‚e (po pokÄ…saniu przez podejrzane o chorobÄ™ zwierzÄ™) rany lub nawet najmniejsze otarcia naskórka należy zmywać przez 10–15 minut gorÄ…cÄ… wodÄ… z mydÅ‚em lub innym detergentem, można w tym celu zastosować Å›rodki antyseptyczne. Nie należy hamować krwawienia z rany, chyba że doszÅ‚o do uszkodzenia dużego naczynia tÄ™tniczego przez co krwotok jest bardzo intensywny. Na koniec ranÄ™ należy zabezpieczyć jaÅ‚owym opatrunkiem i natychmiast udać siÄ™ do lekarza, który zadecyduje o dalszym postÄ™powaniu.- zaleca doktor Malicka
Kto jest szczególnie narażony?
Profilaktyczne szczepienia przeciwko wÅ›ciekliźnie powinno siÄ™ zastosować u osób narażonych na zakażenie wirusem, poprzez:
- wykonywany zawód, np. weterynarze, leÅ›nicy, myÅ›liwi, hodowcy bydÅ‚a, pracownicy ZOO
- podróże - szczególnie osoby podróżujÄ…ce w obszary czÄ™stego wystÄ™powania wÅ›cieklizny np. do PoÅ‚udniowej Azji (Indii) czy Afryki
- hobby, np. turystyczna eksploracja jaskiń
Schemat szczepień przed-ekspozycyjnych
Podstawowy schemat szczepień składa się z 3 dawek szczepionki przeciwko wściekliźnie podawanej w 0., 7. i 28. albo 21. dniu. Jeżeli osoba szczepiona zostanie narażona na wściekliznę, to ryzyko zachorowania jest bardzo małe. Ze względu na śmiertelny charakter wścieklizny mimo wszystko otrzyma, ale jedynie dwie dawki przypominające szczepionki. Uniknie natomiast kolejnych 3 dawek szczepionki oraz podania kosztownej i trudno dostępnej surowicy.
Szczepienia. Zaszczep siÄ™ wiedzÄ…
WiÄ™cej informacji na temat szczepieÅ„ i chorób zakaźnych wywoÅ‚ywanych przez groźne wirusy i bakterie znajduje siÄ™ na stronach: www.zaszczepsiewiedza.pl, www.szczepienia.pzh.gov.pl, www.szczepienia.gis.gov.pl.