Wigierski Park Narodowy świętuje 25 lat istnienia.
Z tej okazji na dwudniowe uroczystości, seminarium i spotkanie w plenerze przyjechali do Wigier przyrodnicy z całego kraju. Na obchody jubileuszu, z których część odbyła się w Suwałkach, przybyli również posłowie z regionu, przedstawiciele władz miejskich i powiatowych, wójtowie i zaproszeni goście. Wydarzenie honorowym patronatem objął prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski.
Wigierski Park Narodowy jest jednym z najcenniejszych obszarów naszego kraju. Cechuje się wyjątkową różnorodnością ekosystemów wodnych, leśnych i torfowiskowych. Jego krajobraz ukształtował kilkanaście tysięcy lat temu lodowiec skandynawski.
Aktualna powierzchnia Parku wynosi prawie 15 tys. hektarów, w tym prawie 9,5 tys. hektarów to grunty leśne, niespełna 3 tys. ha – wody i 2622 ha inne tereny, głównie użytkowane rolniczo. Ścisłą ochroną objęte są 623 ha, w tym 283 ha lasów. Wigierski Park Narodowy został utworzony w 1989 roku.
- Pamiętam jedną z rozmów o Parku, w ministerstwie środowiska. Kiedy opowiadałem, jakie są plany, pytano mnie, jak to? To w Parku mają mieszkać ludzie? – wspominał Zdzisław Szkiruć, były dyrektor Wigierskiego Parku Narodowego.
Jak się okazuje, pomimo różnorodnych trudności i napięć pomiędzy rolnikami i przyrodnikami, udaje się wypracować kompromis i współpraca układa się coraz lepiej.
- Kiedyś na wizytację przyjechał przedstawiciel ministerstwa środowiska. Chciał się przyjrzeć, jak to wszystko u nas wygląda. Pierwszy dzień spędziliśmy przed papierami. Następnego dnia miała się odbyć wizytacja w terenie. Wyjechaliśmy, a tu za Bryzglem mgła, że nic nie widać na wyciągniecie ręki. Nie wiedziałem, co będzie, a on mówi, „no dobra, tak dobrze gadasz o tym terenie, przyrodzie i zwierzętach”, że ja ci wierzę – wspominał Szkiruć.
Obecnie dyrektorem Wigierskiego Parku Narodowego jest Jacek Łoziński. Przed nim, w ciągu 25-lat, było jeszcze trzech „włodarzy” tego unikatowego terenu: Maciej Kamiński, Zdzisław Szkiruć i Ryszard Frąckiewicz.
W granicach Parku występuje blisko 800 gatunków roślin naczyniowych, ponad 200 gatunków mchów i wątrobowców, około 300 gatunków porostów, prawie 300 gatunków kręgowców, w tym 32 gatunki ryb, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 205 gatunków ptaków oraz 46 gatunków ssaków. Szczególną ochroną objęte są bobry oraz sielawa, sieja i szczupak.
(just)