Po 22 latach stadion lekkoatletyczny w Suwałkach doczeka się modernizacji, a raczej przebudowy bo po zakończeniu prac będzie to obiekt nowy, spełniający wymogi IAAF. Umowę na prace budowlane podpisali dziś Czesław Renkiewicz, prezydent Suwałk i Konrad Bogusław Sobecki, prezes Zarządu Tamex Obiekty Sportowe S.A Warszawa, spółki, która wygrała przetarg.
Dodajmy, że spółka te wykonała parce na suwalskim stadionie piłkarskim (podgrzewanie i układanie murawy), a na koncie ma realizację kilkudziesięciu obiektów sportowych na terenie całego kraju.
Przebudowa suwalskiego stadionu kosztować będzie prawie 12 mln zł, z czego 3,8 mln stanowi dotacja z Ministerstwa Sportu i Turystyki. Zgodnie z umową termin zakończenia prac przewidziano na 31.08.2015 r. I chociaż rozpoczęcie przebudowy jest już opóźnione o około miesiąc, to zarówno prezydent Suwałk jak i prezes Tamexu wierzą, że zmodernizowany obiekt oddany zostanie sportowcom w przewidzianym terminie.
- Prace na stadionie powinny rozpocząć się w ciągu dwóch, góra trzech tygodni – zapewnił nas prezes Sobecki.
Trochę historii
Suwalski stadion, oddany do użytku w roku 1992, pierwszy w regionie z tartanową nawierzchnią, był dumą władz Suwałk i ówczesnego województwa suwalskiego, działaczy lekkoatletycznych, sportowców. To na suwalskim stadionie kibicowaliśmy m.in. Monice Pyrek, Annie Rogowskiej, Szymonowi Ziółkowskiemu, Tomaszowi Majewskiemu, śp. Kamili Skolimowskiej. Na suwalskim tartanie startowali uczestnicy i medaliści mistrzostw świata, Europy i igrzysk olimpijskich nie tylko z Polski, ale też z Litwy, Białorusi, Kataru. Niektóre rekordy suwalskiego stadionu, pomimo upływu ponad 20 lat, są wciąż w tabelach najlepszych wyników w Polsce. W środowisku lekkoatletów do dziś wspomina się deklarację ówczesnego wojewody suwalskiego Cezarego Cieślukowskiego, który za rekord stadionu ufundował nagrodę w postaci pobytu w ośrodku wypoczynkowym Urzędu Wojewódzkiego nad jez. Wigry i jego minę, kiedy okazało się, że takich rekordów pobito aż ... 12. Mecze międzypaństwowe, zawody międzynarodowe, Grand Prix Polskiego Związku Lekkiej Atletyki – przez lata suwalski stadion tętnił życiem od rana do wieczora. Dobre lata skończyły się wraz z likwidacją województwa suwalskiego. Z czołówki krajowej listy obiektów przewidzianych do modernizacji suwalski stadion przesunięto za białostocki, a następnie wykreślono.
Deklaracji wsparcia modernizacji suwalskiego stadionu nie dotrzymała Irena Szewińska, która, jako prezes PZLA, odwiedziła Suwałki na zaproszenie ówczesnego prezydenta śp. Józefa Gajewskiego. Czas robił swoje, obiekt podupadał, coraz szerszym łukiem omijali go lekkoatleci, nawet ci z województwa. Wierni pozostali jedynie uczestnicy lekkoatletycznych czwartków oraz zawodów organizowanych przez SZS i LZS.
Nowa arena będzie wyposażona w następujące urządzenia:
a/ bieżnię okrężną 8 - torową o długości 400m (będzie również bieżnię prostą 8 - torową do biegu na 100m i 110m przez płotki)
b/ czterościeżkowa skocznia do skoku w dal i trójskoku - zaprojektowana jako dwie dwukierunkowe skocznie, z rozbiegami o szerokości 1,22m i zeskoczniami o wymiarach 4.02 m x 8.00 m (przy usytuowaniu belki do skoku w dal 2 m od zeskoczni oraz belek do trójskoku w odległości 13m i 11 m od zeskoczni).
c/ skocznia do skoku wzwyż - na południowym zakolu bieżni okrężnej, z zeskokiem 4x6mx0,7m
d/ skocznia do skoku o tyczce - jedna dwukierunkowa, szerokość rozbiegu 1,22 m
e/ rów z wodą do biegu z przeszkodami
f/ dwie rzutnie do pchnięcia kulą
g/ rzutnia z klatką do rzutu dyskiem i młotem (sektor rzutów długości 90 m),
h/ dwie rzutnie do rzutu oszczepem, rozbiegi długości 36,45 m i 36,50 m,
Urządzenia treningowo – rozgrzewkowe:
a/ rzutnia do pchnięcia kulą o nawierzchni mineralnej, piaskowo – gliniastej, z sektorem o długości 25 m,
b/ bieżnia rozgrzewkowo - treningowa o dystansie 100m, czterotorowa, ze skrajnym torem stanowiącym jednocześnie rozbieg do skoku w dal i z zeskocznią o wymiarach 2,75 m x 8.00 m,
c/ rozbieg do skoku wzwyż pokrywający się częściową z bieżnią treningową
d/ treningowa rzutnia oszczepem, z rozbiegiem o długości 33 m i sektorem rzutów o długości 100 m,
e/ treningowa rzutnia dyskiem i młotem i sektorem rzutów długości 90 m,
Trybuna zadaszona wolnostojąca na 1040 miejsc, z pomieszczeniem dla aparatury do elektronicznego pomiaru czasu (fotofiniszu) i jej obsługi. Pod trybuną nawierzchnia poliuretanowa przepuszczalna i z kostki betonowej polbruk.
To wszystko za rok, a za dwa być może pierwsze po niemal 10-letniej przerwie zawody i to w międzynarodowej obsadzie.
