Na Białorusi rozszerza się afrykański pomór świń. Białoruś
wstrzymała w związku z tym eksport dzikich i domowych świń z obwodu
witebskiego sąsiadującego z Litwą, Łotwą i Rosją. Państwa ościenne, w
tym Polska, Litwa, Ukraina, Rosja już przed kilkoma dniami wstrzymały
import żywca wieprzowego z Białorusi.
Embargo dotyczy także paszy oraz materiału genetycznego. Rosja wprowadziła zaś nie tylko ograniczenia importu żywych świń, ale i nasienia knurów, wieprzowiny, surowego mięsa wieprzowego, produktów wieprzowych i pasz. Unia Europejska podjęła decyzję o wzmocnieniu kontroli na unijnych granicach z Białorusią. Kraje Wspólnoty obawiają się, że intensywny ruch pasażerski i środków transportu może przyczynić się do rozprzestrzeniania się choroby.
Powodem tej decyzji ma być zwiększona zachorowalność trzody chlewnej na jednej z miejscowych ferm. Agencja prasowa Biełta poinformowała, że specjaliści muszą ustalić, na co konkretnie chorują zwierzęta. Portal internetowy "Narodnyje Nawiny Witebska" powołując się na wypowiedzi mieszkańców pisze, że na fermie w okolicach wsi Kopci jest zabijana trzoda chlewna ze względu na pojawienie się wirusa afrykańskiego pomoru świń. Do tej pory na Białorusi potwierdzono jeden przypadek zachorowania na afrykański pomór świń. Miał on wystąpić w prywatnym gospodarstwie w okolicy miasteczka Iwje w obwodzie grodzieńskim, 150 kilometrów od polskiej granicy.
Afrykański pomór świń to wirusowa, posocznicowa choroba trzody chlewnej. Wirus nie jest groźny dla ludzi - chorują tylko świnie i dziki.
Polska wprowadziła już 10 dni temu maty dezynfekujące i inne środki ochronne. Jak informuje Główny Inspektorat Weterynaryjny, Służba Celna kontroluje bagaż podręczny pasażerów wjeżdżających na teren Polski pod kątem produktów pochodzenia zwierzęcego, które są konfiskowane i niszczone. GIW przypomina, że z Białorusi nie wolno importować żywych świń oraz przywozić mięsa czy przetworów mięsnych. Prowadzone są także kontrole pasażerów pod kątem tego, czy nie przewożą z Białorusi wyrobów mięsnych. Dezynfekuje się także puste ciężarówki, które transportowały na Białoruś zwierzęta lub paszę. Unia nie wyklucza pomocy dla Białorusi w zwalczaniu tej choroby. Litwa już zwróciła się do Brukseli o kilkanaście mionów euro na przeciwdziałanie przedostaniu się tej choroby na terytorium Republiki.
Afrykański pomór świń (ASF) to szybko szerząca się, zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są świnie domowe oraz dziki. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF w związku, z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia. Najczęstszym sposobem zakażenia zwierząt jest bezpośredni lub pośredni kontakt ze zwierzętami zakażonymi. W przypadku terenów o wysokim zagęszczeniu gospodarstw utrzymujących świnie, rozprzestrzenianie się wirusa między gospodarstwami jest stosunkowo łatwe za pośrednictwem osób odwiedzających gospodarstwo, jak również przez zakażoną paszę, wodę, wyposażenie oraz skarmianie zwierząt odpadami kuchennymi (zlewkami).
Jak rozpoznać afrykański pomór świń?
U świń mogą pojawić się następujące objawy: liczne upadki (obserwuje się również padnięcia dzików) oraz dodatkowo: sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała; drobne, lecz liczne wybroczyny w skórze; duszność, pienisty wypływ z nosa; wypływ z worka spojówkowego; biegunka, często z domieszką krwi, wymioty; niedowład zadu; objawy nerwowe w postaci podniecenia, drgawek mięśni i skurczów kloniczno-tonicznych; ronienia.
Posiadacz zwierząt, który zauważył objawy nasuwające podejrzenie choroby zakaźnej, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia podejrzenia choroby (obowiązek ustawowy obwarowany sankcją karną). Zgłoszenie należy przekazać do powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio albo za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem lub właściwego miejscowo organu samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza).(zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 z późn. zm.)
Po dokonaniu zgłoszenia - do czasu przybycia urzędowego lekarza weterynarii - posiadacz zwierząt zobowiązany jest do:
- izolacji i strzeżenia w gospodarstwie wszystkich przebywających tam zwierząt;
- wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów z gospodarstwa, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych;
- nie wywożenia z gospodarstwa materiału biologicznego (nasienia, komórek jajowych, zarodków);
- uniemożliwienia dostępu osobom postronnym do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę.
